Οι διαλεκτικοί νόμοι

Τα πάντα ρει.
Τα πάντα κινούνται.
Όταν όμως μεταφέρω το ραδιόφωνο μου από το ένα δωμάτιο στο άλλο, το ραδιόφωνο δεν θα εξελιχθεί!
Κίνηση σε ένα μέρος; Από το ένα πόδι στο άλλο πόδι; Κίνηση σε κύκλους; Κίνηση για κίνηση; Μηχανική κίνηση; Νευτωνική κίνηση και μόνο;
Όχι.
Και το ραδιόφωνο κάποια στιγμή θα χαλάσει.
Και μαζί με την αποσύνδεση όλον των ατόμων θα διαλυθεί.
Όπως οι μύριοι γαλαξίες απομακρύνονται μεταξύ τους με ταχύτητα (σχεδόν;) φωτός.
Η δική μας τιποτένια ζωή δεν μπορεί να είναι μέτρο της συμπαντικής αλλαγής, ούτε καν της κοινωνικής μας αλλαγής.
Η Αλλαγή πάντα προς κάποια κατεύθυνση.
Προς την κατεύθυνση του χρόνου.
Προς τη τέταρτη διάσταση της ύλης. Όχι αλλαγή μέσα στο χρόνο, μέσα σε κάποιο δοχείο γεμισμένο με χρόνο.
Δεν υπάρχει.
Ο χρόνος δεν υπάρχει εκτός της ύλης.
Ούτε ο χώρος.
Δεν μάθαμε από τον Αϊνστάιν ότι ο χρόνος είναι η τέταρτη διάσταση της ύλης;
Η κίνηση προς την κατεύθυνση του χρόνου είναι η εξέλιξη.
Πώς αλλιώς;
Και όμως οι επιστήμονες αμφιβάλλουν.
Διασκευάζουν παράξενα κατασκευάσματα.
Θεωρίες των Πάντων.
Και όμως, συγχρόνως – όλα αυτά είναι βηματάκια προς την αλήθεια.
Αλλά ποιος βλέπει το Όλον;
Το ΟΛΟΝ.

Οι νόμοι των πάντων είναι οι διαλεκτικοί νόμοι...